Stinsenplanten (ook: stinzenplanten)

Stinsenplanten komen vooral voor op oude landgoederen, buitenplaatsen, voormalige stadswallen en -parken. Ze vormen een bijzondere groep van planten omdat ze vroeger (vanaf de 16de – 17de eeuw) vaak van buiten Nederland zijn aangevoerd en ter verfraaiing op oude landgoederen zijn aangeplant om daarna te verwilderderen. Men spreekt daarom wel van landgoedflora.

Veel stinsenplanten zijn lichtminnende voorjaarsbloeiers die in bossen alleen tot bloei komen als de bomen nog geen blad hebben. Op een enkele uitzondering na (zoals Gewone vogelmelk) zijn het dus voorjaarsbloeiers met vaak opvallende bloemen.

In de Kennemer duin regio zijn Stinsenplanten te vinden op diverse landgoederen zoals Beeckestein (Velsen), Huis te Manpad en Berkenrode (Heemstede) en Elswout (Bloemendaal). Het aanplanten van Stinsenplanten kreeg hier vanaf de 18e eeuw een grote impuls toen de Engelse Landschapsstijl haar intrede deed.

De stinsenplanten kunnen in 3 soorten verdeeld worden:
1) Regionale Stinsenplanten: dit zijn soorten zoals de vingerhelmbloem die van nature wel in Nederland voorkomen maar buiten hun natuurlijke verspreidingsgebeid zijn aangeplant.
2) Nederlandse stinsenplanten: deze komen van nature niet in ons land voor, maar hun oorspronkelijke verspreidingsgebied ligt niet ver buiten de grenzen. Een voorbeeld in Kennemerland is de winterakoniet. Deze soorten verwilderen gemakkelijk in het stinsenmilieu.
3) Exotische stinsenplanten: Deze komen vaak uit een heel ander milieu (meestal Zuid-Europa of Azië) en hebben zich wel weten te handhaven op de plaats van aanplanting maar verspreiden zich niet verder.